Ik was denk ik heel belangrijk want ze kwamen met 2 juffen. Mijn vaste juf F is er niet meer en deze kende ik nog niet. Ach ze zijn allemaal wel lief hoor.
We zijn naar Middelburg geweest naar het station en oei wat hadden die treinen daar een haast. Normaal gaan we oefenen in Vlissingen waar de treinen aan de stootblokken stil staan en netjes op me wachten tot ik uitgeoefend ben. Hier fluit een meneer voor je het weet weer op zijn fluitje en vertrekt de trein naar het volgende station!
De lift was stuk dus die konden we niet gebruiken en de trappen zijn heel hoog en veel. Op en neer en nog een keer. Vrouwtje moet op de stippen lopen en ik ernaast. Ik moest steeds sta doen wat gewoon stilstaan betekent en netjes aan een slappe riem lopen. Het ging best goed alleen geeft vrouwtje mijn droge stukjes rijstewafel iets verkeert aan. Dat was dan weer een leermomentje voor haar he.....
Ook de bus nog in en uit ook dat ging goed. Moesten alleen af en toe een linkerbocht maken en ja....dat is hard denken voor vrouwtje want dat haalt ze nog wel eens door elkaar.
O en we gingen ook nog schoenen kopen. We hebben lang gezocht in de winkel en langs alle schoenenrekken gelopen. Moest ook nog even af gaan liggen en toen ging ze zelf nog even shoppen maar ze hebben niets gevonden hoor want we zijn zonder inkopen weer vertrokken.
Toen het café in. Nouja, buiten op het terras buiten onder duizenden kerstballen. Daar had ik helemaal geen oog voor want de vloer lag vol houtsnippers. Daar hebben ze thuis zo hun best voor gedaan om het eten daarvan af te leren en nu moest ik erin gaan liggen. Wauw moeilijk hoor!!!!
Nog wat hondjes genegeerd, langs duiven gelopen. Nou het was kort maar krachtig maar ze vonden me zo een lieve hond en het ging zo goed dat ik bang was dat ze me meteen mee naar Uni zouden nemen. Gelukkig ben ik nog maar 9 maanden en nog niet loops geweest.
 |
| Foto: Bij een groot beeld van de kerstman kijk ik naar Zenna die in tuig zit. |
 |
| foto: Zelfde plaatje maar nu kijken Zenna en ik in de lens |
 |
| Foto: Zelfde plaatje maar Zenna kijkt me nu strak aan in zijprofiel. |
Op de terug weg moest ik een plasje doen en botste er een meneer bijna op me met een hond. He dat paarse tuig leek wel wat op het mijne. Het was een echte BGH. Dinja heet ze. Toen was het wel heel moeilijk om te negeren want de eigenaar wilde me aaien! Zijn hond vond het maar niets die blafte even want ik denk dat we in hun space kwamen. We hebben even gekletst en ze liepen met ons mee naar het station. Dit was het moeilijkste deel van de rit. Netjes lopen, willen spelen, geaaid willen worden door het baasje van Dinja en haast hebben omdat het volgende ppg stond te wachten.
Op het station hebben we afscheid genomen en konden we meteen de bus in naar huis want die stond klaar voor ons.
Een hele goede dag. Ik doe wat me geleerd is maar vrouwtje glom van trots! Wat een mooie complimenten.
 |
| Foto: Onder de terrastafel op een vloer vol houtsnippers Zenna kijkt omhoog. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten