EINDELIJK SAMEN IN EEN MAND

2Foto's Zenna en Jomme samen op de stretcher
met een dekentje ertussen liggen ze lekker teslapen

 Het feit dat Jomme me maar een kleine druktemaker vindt, nooit met me wilde spelen en dat ik hierdoor juist heel ruw met hem ga spelen en hem constant uitdaag en dan speel alsof we in een wild gevecht verwikkeld zijn heeft het voor mijn baasjes niet gemaakt wat ze voor ogen hadden toen ze Jomme adopteerden en mij als pup in huis kregen.

Overal zagen ze foto's voorbij komen van lief spelende hondjes die ook nog eens lief bij elkaar in de mand lagen. Nou zo is het hier in huis nooit gegaan. Ieder in de eigen mand en de laatste maanden wisselen we gewoon af en toe van mand.

Tot eergisteren er een klein wondertje voltrok. Ik lag op de stretcher want ik ben nou eenmaal een haantje de voorste en Jomme kroop voorzichtig bij me en zo vielen we in slaap.

Vrouwtje smolt bij het maken van de foto's.

Zo had het al die maanden moeten zijn. Er nu het einde in zicht is wordt Jomme wat milder!

Maar vanochtend op het strand speelde we vechtend weer de hele wandeling uit. Met andere honden speel ik een stuk leuker!

GESLAAGD

Foto: zittend in de trein.
Zenna kijkt me aan

 

We hadden dinsdag weer een uitje naar Middelburg. Eerst met de auto naar het station en daarna met de trein. Natuurlijk eerst weer in-uit-in-uit in de trein die klaar stond en daarna de sprinter in. Das een makkie want die heeft geen trapje. Maar de gewone trein, zelfs met de hoge trap ging ook prima hoor!

In Middelburg hoorde we opeens onze naam roepen en daar waren de twee juffen weer. Ik was een beetje te enthousiast en begon wild tegen ze op te springen. Nou dat was een goede start van mijn eindloopje zag ik vrouwtje denken! Alle andere keren was ik rustig en lief maar met mijn examen dacht ik laat ik eens een keertje uit de band springen.

Sinds mijn castratie ben ik heel erg snuffelig geworden. Ik loop met mijn neus aan de grond als een speurhond. Dat mag ook al niet en vrouwtje probeert me echt af te leiden maar dat lukt niet altijd.

Ik ben namelijk op zoek naar mijn eierstokken. Die ben ik sinds 2 weken kwijt en ik heb me voorgenomen ze terug te vinden maar ik heb ze nog steeds niet gevonden.

Maar goed, terug naar de twee juffen. Die namen me zomaar mee en zeiden dat vrouwtje zelf maar naar de markt moest lopen en dat ze haar daar wel weer zouden vinden. Ik vind alles prima hoor dus op stap met de twee juffen.

Toen we haar weer tegen kwamen in een cafeetje glom ik van trots want ik ben geslaagd, vooral het af en blijf liggen in de winkel ging supergoed want daar kreeg ik een tien voor. Hondjes, duiven en kinderen  heb ik genegeerd dus dat was ook fijn en ik mag over een tijdje naar Uni. 

Weet nog niet wat dat precies in gaat houden maar denk gewoon een aantal weken op een hondenkamp met allemaal nieuwe vriendjes en dan weer naar Zeeland. Vrouwtje zegt dat ik daarna niet meer naar huis kom maar dat is vast een grapje van haar.

O ze hoopt zo dat ik een leuk nieuw baasje zal krijgen en dat ze me ooit nog eens zal mogen zien!!!!

Na mijn eindloopje weer naar huis. De trein genomen i.p.v. de bus. De trein doet er 7 minuten over en de bus 45 en het was mooi weer dus dat kan je beter in de tuin rondrennen dan in een warme bus zitten. In de trein zagen we dat er een mailtje was van Utrecht. Ik ben ook medisch goed gekeurd dus twee vliegen in een klap!

Nu maar hopen dat juf nr 2 ook snel haar eindloopje heeft en dat ze alleen op pad mag naar al mijn familie leden van de KNGF. 

Hoop alleen voor haar dat ze niet eerst ook haar eierstokken moet inleveren!!!

BOOSTERS

Foto: Liggend op de vloer met mijn paarse jas aan

Na een paar dagen met een blauwe jas rond te hebben gelopen plus een paar nachten extra ben ik van mijn jas verlost en kunnen we de schade eens opnemen.

Ik heb een kaal geschoren buik met drie gaatjes. Hechtingen lossen vanzelf op dus dat is fijn. Ik mag nog niet voluit rennen en spelen en moet nog eventjes aan de lange riem uit.

Vandaag weer een wandeling naar wat ik dacht de dierenarts. We kwamen er langs en ik wilde vrouwtje al naar binnen trekken. Ik leid graag naar uitlaatveldjes, winkels en dus ook de dierenarts. Altijd wel vriendjes die nog geen vriendjes zijn te vinden daar. Maar helaas, vrouwtje leidde me een ander gebouw in. Ze ging zelf een prikje halen en ik mocht mee. Netjes wachten terwijl ze net zo flink was als ik altijd bij een prik. Daarna mochten we nog even met allemaal andere mensen wachten in een ruimte en ik heb me prima gedragen.

Vanmiddag gaan we weer. Maar dan gaan we wel naar de dierenarts voor een prikje voor mij. Kijken of vrouwtje dan ook zo netjes op mij zal wachten!